U progu wakacji

Jeden dzień wakacji, a ja już dziś mam przypływ energii. Koty - sądząc po galopujących Sisi i Nusi sądząc, również.

Ów wspomniany przypływ energii objawia się tak, że przy okazji pakowania przed wakacyjna podróżą, zaczęłam sprzątać w szafkach, na półkach, porządkować papiery gromadzone z myślą o tym, że kiedyś się je wyrzuci. Hm, hm, nadeszło "kiedyś";)

Piszę o tym tak dokładnie, bo - jak się domyślacie - stworzyłam raj dla Kociastych. Półki, na których zawsze stały książki, szafki, dostępu do których broniły teczki, ubrania itp., nagle stanęły otworem. A jako dodatkowy element zwiększający szczęście jawi się stos papierów do wyrzucenia, na których można sobie urządzić ślizgawkę.

Wyobrażacie to sobie? (Niestety, włożyłam gdzieś ładowarkę od aparatu i w związku z tym nie mam zdjęć dokumentujących tę pełnię szczęścia. Zdjęcia zatem sprzed kilku dni).

Czas polowań na muchy...

należy uznać za rozpoczęty. Co prawda nie ma tych much zbyt wiele (na szczęście), ale pojawianie się ich powoduje przyspieszenie kocich serc. Ale gdy nie ma much:

Się leży pokazując brzuch w dolnej części wylizany do gołej skóry

Się poluje na człowieków z tunelu:

Się przysypia na stole:

Się na stole nie przysypia:

Się śpi wdzięcznie na książkach:

Gusia opanowała ostatnio karton z kurtkami zimowymi (miejsce w szafie zajmują książki i w związku z tym zimowe ubrania wylądowały w kartonie), gdzie śpi wtulona wdzięcznie w wyścielidło.

Krówek z Damą

Pamiętacie Krówka? Gdy tylko poczuł wiosnę wymeldował się ze stajni i wrócił w dobrze znajome kąty. Karmi go Pani Sąsiadka od Pusi, my, i ktoś pewnie jeszcze;) Gdy otwieramy okno, a on jest gdzieś niedaleko, przybiega, zasiada wygodnie i domaga się jedzenia. Czasami wołamy go specjalnie zaniepokojeni jednodniową nieobecnością Krówka.

Ostatnio zaczął przychodzić z koleżanką. Wczoraj udało nam się uchwycić ich na zdjęciach:

Lubimy Krówka i cieszymy się, gdy przychodzi. Martwimy się jednak o nasz wakacyjny wyjazd. Może zostawimy puszki u Pani Sąsiadki od Pusi?

Wyglądamy...

 wszyscy teraz mniej więcej tak:

P.S. Wiatraki w mieście wykupili.

Ciepło

Zrobiło się ciepło, oj bardzo ciepło. Koty przesypiają większość dnia, budzą się pod wieczór, gdy leciutko powiewa chłodem. Nusia domaga się wówczas gry w ping-ponga, Sisi w "dawać tego kota", a Gusia namawia, aby usiąść i nadstawić kolana;) Wszystkie trzy układają się na nagrzanych słońcem parapetach i przypominając fryteczki śpią "na strzałkę". My też jakby mniej mrawi jesteśmy...

P.S. Nusince płaczą znów oczka, złości się na nas podczas czyszczenia

No i po wizycie...

Najciekawszą chyba obserwacją z pobytu Mamy jest ta, że Kociaste nie spały tak, jak zazwyczaj śpią (no, może dopiero wczoraj) w dzień. Walczyły z sennością przyglądając się, gdzież ta Pani M. chodzi i co robi. Poza tym Sisi okazywała zniecierpliwienie, gdy Mama ją głaskała, Gusia wskakiwała Mamie na kolana, by zaraz stwierdzić, że to nie TE kolana i zeskoczyć, a Nusia - owszem - dawała się głaskać, ale gdy zapadła w kamienny sen;)

A te zdjęcia znalazłam w aparacie:

Wizyta

Przyjechała do nas Mama. Sisi z wrażenia nie była dzwonkiem, kiedy wróciłam z pracy. Gusia burczy oburzona, gdy Mama próbuje ją głaskać. Nusia ułożyła się na kołdrze po dokładnej toalecie, ale gdy zobaczyła, że to nie ja się pod tą kołdrę kładę, zdumiona zasiadła obok łóżka.

Noc Sisi spędziła w koszyczku, Gusia i Nusia na nas. Ciekawa jestem dalszego rozwoju sytuacji;)

P.S. Misia z poprzedniego wpisu ma już dom. Trzymajcie kciuki, aby był to ten właściwy:)