28 października 2009

BARF-ujemy

Od pewnego czasu podczytujemy wątki na temat BAFR (Biologically Appropriate Raw Food), czyli biologicznie odpowiednie surowe pożywienie. Popytałam mądrzejszych, wczytaliśmy się dokładnie w różniaste atrykuły, przemyśleliśmy sprawę i dziś odbyliśmy próbę generalną.

Z. zakupił serca drobiowe, mieloną wołowinę, wątróbki i zamelinował się z tym w kuchni, by przygotować Kociastym posiłek. Do mięsa dodał żółtko, pokruszone/ zmiażdżone skorupki jajek, gerberka warzywnego (jutro zrobię zakupy i przygotuje warzywną papkę). Podczas przygotować Nusia wyglądała tak:

Gusia była mniej śmiała, ale też nie opuszczała kuchni. Jedynie Sisuleńka przyglądała się tym dziwacznym wyczynom Z. z bezpiecznego miejsca w przedpokoju (leżała na mojej czarnej - swojej ulubionej - torbie).

Jedzenie zajęło Kociastym około 20 minut. Miski zostały wylizane tak, że trudno uwierzyć, by ktoś kiedykolwiek wkładał do nich jedzenie.

Sisi nie życzyła sobie mieć zdjęcia przy misce.

Gdyby ktoś miał chęć przeczytać to, co i my czytaliśmy odsyłam: na Miau i na Chatul. Gorąco namawiam:)

27 października 2009

Polowanie, karton i czarna torba

Gusia polująca na sikorki (doczytałam - to bogatki) wygląda rozczulająco komicznie:) Ale dzielnie jej kibicujemy:)


Nusia ledwie doczekała chwili, w której złożyłam pudełko. I gdy tylko nadawało się, by w nim zalec - zaległa:) Proszę zwrócić uwagę na stojące nieododal niemal opustoszałe pudełko z kasztanami. Było pełne. Te kasztany są teraz poukrywane w kocich skrytkach;)



A póżniej schowała się pod koc w pozycji na strzałkę;)


Czarna torba lato spędziła w szafie. Wczoraj doszła do wniosku, ze pora ja wyciągnąć, a Sisuleńka - która jest wielką fanką czarnej torby - natychmiast przyznała mi rację:)


24 października 2009

Jesiennie

Sisuleńka w poszukiwaniu źródeł ciepła zawędrowała na odbiornik tv. Daleko mu co prawda do tego, który może wykorzystywać (i który ochoczo wykorzystuje) Ko-córka u Pani Magdy, ale jak sie nie ma co sie lubi, to się lubi co się ma. A przy okazji prezentuje się barwy jesienne:)



Nusia od kilku dni okupuje kocyk. Śpi w nim, pod nim, na nim; zdarzyło się nam nawet okupować go razem - Nusia leżała na moim brzuchu i obydwie spałyśmy mocno przykryte. Wczoraj Nusia spała pod kocem, gdy na kocu postanowiła pospać Gusia. Ułożyła się częściowo na Nusi, częściowo obok i spały przytulone ponad dwie godziny.


Nusia przypomniała sobie wczoraj o istnieniu kasztanków. Tym, co jej o tym przypomniało była zabawa jaką z kasztankiem uprawiała Sisuleńka. Gdy Nusia wykazała żywiołowe zainteresowanie Sisi z urazą odeszła pozostawiające Małemu Misiowi wybór.


Ptaszory, najczęściej w postaci wspomnianych sikorek - choć dziś widziałam wróbla, wyjadły już prawie połowę tzw. szyszki dla ptaszorów. W tamtym roku nie cieszyliśmy się aż takim powodzeniem i bardzo nas cieszy, gdy wciąż jakieś skrzydlate zaglądają nam w okna.



23 października 2009

Radość międzygatunkowa

Za oknem zawisło jedzenie dla ptaków.
Ptaki (dotychczas zaobserwowałam sikorki) mają radość, bo mają jedzonko.
Kotki mają radość, bo mają spektakl z ptaszkami na żywo.

22 października 2009

Odzyskane dziecięctwo

Sisi w chwili, gdy przybyła do nas Nusia wycofała się. Zrobiła się spokojniejsza, ustępowała Małemu Kotu, przestała szaleńczo biegać i bawić się. Gdy niedawno Nusia chorowała i nie była tak aktywna jak zwykle, Sisi odzyskała werwę. Więcej biega, więcej pokrzykuje, nie da się odpędzić od kasztanka czy myszki, a zaczepiona zbytnia bliskością Nusi prycha na nią ze złością. Nusia - po osłabieniu chorobowym - uznała, że nie jest już kotem, któremu się ustępuje, że każda z nich jest tak samo ważna.

Chowanie się w pudle po maszynie kuchennej to ulubiona zabawa Sisulki z lat dziecięcych:)



Kaloryfery w naszym domu rozgrzewają sie popołudniu, by wieczorem osiągnąć maksymalną moc grzania. Sisuleńka dogrzewa sobie ogonek;) Gusi wystarcza ciepło rozchodzące się w koszyku.


17 października 2009

Przygrywajka

Sisuleńka po obowiązkowej wizycie nocnej w naszym łóżku, zasiadła obok opartej o ścianę składanej szuszarki na pranie i zaczęła na drutach tejże suszarki wygrywać melodie. Co jakiś czas. I tak z przerwami do siódmej, kiedy już zdążyłam się ucieszyć, że ów dźwięk to nie dźwięk budzika, bo wstawać na budzik w sobotę nie trzeba.

Znużona działalnością artystyczną Sisi ułożyła się w czerwonym, okrągłym pudełku wyścielonym czerwonym śpiworkiem niemowlęcym i zapadła w zasłużony sen.

14 października 2009

Simon Tofield. Kot Simona.

Dziś premiera!

Z książką, której bohaterem jest Kot Simona jest tak, że ci, którzy mają fioła na punkcie kotów i maja koty, zauroczą się tą książką, tak jak zapewne zauroczyli się jej bohaterem występującym w teledyskach na youtubie.

Kota Simona obdarzyłam uwielbieniem, a Simona Tofielda podziwem. Autor kreśląc przygody Kota czyni to z gracją, urokiem, ironią, a wszytsko to świadczy o doskonałej znajomości kocich zwyczajów, charakterów i stosunku do ludzi:)

Czytając, a właściwie oglądając książkę, znajdowałam przecierając załzawione od śmiechu oczy, wiele znajomych sytuacji - wymuszanie jedzenia, taplanie się w wodzie cieknącej z kranu, układanie się na dopiero co wyprasowanej koszuli, czy grymaszenie przy jedzeniu. Miło jest wiedzieć, że nie tylko moje koty tak robią;)

Myślę, że to książka obowiązkowa dla wszystkich miłośników Kotów:)))

13 października 2009

W katowickim schronisku jest ciasno!

Tu znajdziecie informacje prowadzone na bieżąco przez wolontariuszki zajmujące się kotami z Katowickich Niekochanych.

A tu książki, które możecie kupić, by pomóc zapewnić Katowickim Niekochanym jedzenie itp.

Oczywiście - najlepiej byłoby, gdyby koty znalazły domy, nawet tymczasowe.

Kto może niech pomoże. Tak jak może;)

12 października 2009

Byliśmy u Mamy























Kotki wylegiwały się w ulubionych miejscach, obwąchiwały jesienne kwiatki, prychały na Mamę i dawały się korumpować smaczną rybą:)

Nusia - zrozpaczona koniecznością podróżowania - weszła do Sisulkowego koszyczka i lizała Sisuleńkę szukając u niej pocieszenia. Sisi się lekko odsunęła robiąc miejsce i za jakiś czas zaczęła pocieszająco lizać Nusię. A później poszła na półkę zostawiając płaczącego Małego Misia samej sobie. Może dlatego, że Nusia pomiędzy liźnięciami podgryza?;)

P.S. Ciri jest na wyjeździe.

7 października 2009

Zilustrowany sen koci














Lub do snu się przygotowywanie;)

P.S. Widzicie to pudełeczko okok Sisi? Chwile przed tym, jak wyciągnęłam aparat, Sisi wyjęła z pudełeczka zębami kasztana i zaniosła go na podłogę;)
P.S.2. Przynosicie kasztany jesienią? U nas jest cały stos - z czego większość już wepchnięta pod wersalkę;)