30 marca 2010

Owsiana panienka

Wybaczcie - może to monotematyczne - ale nie mogę się powstrzymać:)

Szykujemy się do dalekiej podróży - odezwiemy się, gdy dotrzemy na miejsce:)

27 marca 2010

Duży Mały Misiu

Nusia ostatnio jakby urosła. Staje się z postrzelonego wariatuńcia stateczną kotką - przecież w maju będzie obchodziła swoje drugie urodziny. Śpi jakby coraz więcej, przez ostatnich kilka nocy nie wymuszała zabawy sznureczkiem. Nadal chętnie podróżuje na moim ramieniu, tylko coraz bardziej z tego ramienia wystaje. Gdy kładzie się na moich nogach nocą wyraźnie odczuwam, że to ona, a nie na przykład Sisi. Jest wyższa od Sisi i Gusi, bardziej zbita w sobie, ale gdy stanie na dwóch łapkach przy drapaku, to ho ho ho...

Gdy dwa dni temu Nusia położyła się na stoliku, który spokojnie mieści szachownicę i który pozwala na grę standardowej wielkości szachami, dostrzegliśmy jaki nasz Mały Misiu jest duży.
Nusia z racji swojej wielkości zaczyna podejmować próby zdominowania stada. Kilka dni temu stoczyła walkę z Sisi, i to taką, że obydwie kwiczały przeraźliwie, ale żadna nie chciała ustąpić. Wczoraj za to Nusia - po raz pierwszy - ułożyła się do spania na bocianim gnieździe (Sisi położyła się na półce pod bocianim gniazdem, a gdy tylko Nusia z niego zeszła zajęła jej miejsce). Okazuje się, że Nusinka mieści się na wysoko umiejscowionym legowisku, ale tak jakby nie całkiem;)

P.S.1. Nusia dwie noce temu spała w szafce z ubraniami. Miauczała rozpaczliwie przed szafką, a gdy jej ją otworzyłam wskoczyła i spędziła tam całą noc. Z. chciał w nocy szafkę zamknąć, ale z wewnątrz wydobyło się takie mruczenie, że od razu wiedział, iż zamykać szafki nie można, gdyż zasiedł ją Mały Misiu:)

P.S.2. A skoro mowa o bocianim gnieździe - bociany mające gniazdo niedaleko nas odleciały 18 sierpnia 2009 roku i wróciły 25 marca 2010:)

25 marca 2010

Żyjemy...

i radośnie witamy coraz to mocniej rozsłonecznione dni. Kociaste wygrzewają się na parapetach, mają dodatkową energię, Sisi pyta gdzie owies (poprzedni zwiądł, a nowy rośnie), Nusia oznajmia, że idzie w świat jeśli nie zagramy z nią w pingponga dwa razy dziennie, Gusia uznała, że codziennie powinien być weekend i ładuje mi się na kolana gdzie tylko przysiądę, Sisi dotyka nosem do mojego nosa codziennie o 5:55, a Nusia tańcuje na swoich krzywiutkich nóżkach każdego ranka zmuszając mnie do ekwilibrystyki, o którą o 6:06 raczej trudno.

Niedługo przerwa świąteczna, podróż i spotkanie rodzinne. Ciekawe kto będzie cieszył się bardziej: Helenka z Nusi, czy Nusia z Helenki;)
Pomyślałam własnie, że zdjęcia przeczą temu, co napisałam;)))

22 marca 2010

Manifestacja i piłka

Podejrzewamy, że to chęć zamanifestowania swojej dominacji, wyrażona w subtelny sposób, kazała Sisi wskoczyć tam, gdzie już wskoczyła Gusia. Tym bardziej, że powierzchnie naregałowe jako miejsca odpoczynku są najczęściej wybierane przez Sisi - z regału stojącego przy drzwiach wita wchodzących do mieszkania, a na drugim chętnie leży, by później wykonać efektowny skok na drapak.

Tym razem było jednak tak, że to Gusia powodowana czymś bliżej nieokreślonym wskoczyła w czasie szaleńczych biegów po domu (swoją drogą - Gusia podczas szaleńczych biegów po domu budzi skojarzenia z pędzącym hipciem lub nosorożcem) wskoczyła na regał. Wskoczyła, najeżyła się i być może chciała po chwili zeskoczyć równie najeżona, jak na regał wskoczyła, ale tuż za nią na regale zasiadła Sisi. Sisuleńka zasiadła, zrobiła znudzoną minę i zaczęła się myć. A Guziolek skrępowany swoją obecnością w miejscu, gdzie zazwyczaj nie bywa oraz obecnością Sisi, z wciąż najeżonym grzbietem wcale a wcale nie wykazywał zainteresowania towarzystwem.


Sisi uwielbia leżeć na drapaku. Przyjemnie przyjęta pozycja na foczkę, miły wyraz pyszczka i tylko... piłka na głowie. Rozbawił nas ów widok, postanowiliśmy sięgnąć po aparat i wówczas wzrok Sisi uległ zmianie. Zobaczcie jak na nas patrzy...

19 marca 2010

Wiosna idzie, mili Państwo...

Tak optymistyczne stwierdzenie opieram na kalendarzu i nieco może niesłusznie na przekonaniu, że skoro zawsze przychodziła, to i w tym roku nadejść musi oraz na obserwacji, z której wynika, że gołębie poukrywane gdzieś zimą, zaczynają tłumnie odwiedzać nasz kuchenny parapet. Sama bym tego nie zauważyła - okno bowiem mamy nikczemnego rozmiaru i jeszcze o charakterze bardziej świetlikowym, ale od czego mam koty? Sisi od razu wyczuła obce pierzaste siadające po drugiej stronie szyby i od kilku dni ulubionym miejscem porannego bytowania Sisulki jest parapet kuchenny. Nie bez znaczenia jest pewnie i ten fakt, że na parapecie stoi pudełko z owsem, który to owies można podgryzać (ten z lodówki został już obgryziony do połowy).

17 marca 2010

FIVKI - PARIASI KOCEGO ŚWIATA

Pod opieką Katowickich  Niekochanych znalazła się duża grupa kotów zarażonych wirusem FIV.


Koty pochodzą z jednego domu. Były kochane i zadbane. Niestety ich życie legło w guzach. Ciężka choroba  ukochanej pani pozbawiła ich  domu i opieki.

Sytuacja naszych fivków jest dramatyczna. Mają bardzo niewiele czasu na znalezienie domów.

Koty nie są chore, są nosicielami wirusa FIV. Mogą przeżyć długie lata bez jakichkolwiek objawów choroby. Niestety, ze względu na ryzyko przeniesienia choroby nie powinny mieszkać z innymi kotami.


Jakie są ?

Cudne, kochane, wesołe. Włażą na kolana, tulą się strzelają baranki, brykają, gonią za sznureczkiem, bawią się piłeczką. Normalne koty. Piętaszek, Wojtuś, Franuś, Karolek, Pusiu, Cukiereczek, Kubuś, Lolusia, Krusia, Ferdusia, Sipetek, Strzałeczka, Kolorusek błagają o ratunek.


Jeśli możesz podarować im dom, jeśli masz jakikolwiek pomysł jak im pomóc - zadzwoń! (Iwona - 889 771 107, Marta - 609 523 587)

Wątek na Miau.pl

16 marca 2010

Nie było mnie...

a podczas mojej nieobecności Z. doglądał zwierzyńca. I owsa, który wyrósł nad wyraz bujnie:) Już jestem i postaram się o częstsze relacje:)

A poniżej Guziolek:

9 marca 2010

Śpiące królewny i owies

Niedzielne popołudnie kotki spędziły tak, jak uwiecznione zostało to na zdjęciach. W zasadzie każde popołudnie tak spędzają - około 16 koty nagle znikają w sypialni, by tam zapaść w dobry sen. Gdy śpią mają cudownie ciepłe brzuchy i przyznaję, że czasami im we śnie przeszkadzam przytulając się do ciepłych, częstokroć burczących Kociastych.

Miło też jest wieczorem - gdy gaszę światło Nusia i Gusia śpią już w swoich koszykach, a Sisi albo towarzyszy Z. leżąc w drugim pokoju na kocyku albo przychodzi i przytulając się do mnie usypia. W takim towarzystwie noc mija spokojnie, a sen jest głęboki.

Kupiłam na miau owies. W środę zasiałam pierwszą partię, która wczoraj wyglądała tak:


W sobotę posiałam kolejną porcję i wczoraj jeszcze jedną. Ale Kociołki będą miały używanie;)

P.S. Pozostałe zdjęcia znajdują się TU.

7 marca 2010

Sisi

Sisi odzyskała głos, bo miauczała dziś o pół do piątej zachęcając nas do zabawy. Oraz nie je drobiu z wołowiną.

6 marca 2010

Partacz, 24, tresura człowieka i czesanie

Nie poszliśmy jednak z Sisi na drugi zastrzyk. Baliśmy się, że nieodpowiedzialny lekarz bardziej jej zaszkodzi niż pomoże. Będziemy podawać echinaceę, tak na wzmocnienie i może się poprawi. Zresztą już dziś w nocy nawoływała Z. do zabawy znacznie głośniej niż dotychczas, z chrypką.

Pisałam, że kupiliśmy 24 puszki jedzenia kociego. Smilla, drób z wołowiną. Gdy czas jakiś temu kupiliśmy puszki w tuńczykiem, jadły wszystkie trzy z wielkim apetytem. A teraz Gusia stwierdziła, że drób z wołowiną ją obraża, jest "be" i ona jeść tego nie zamierza. Nusia biegnie do miski w podskokach, a Sisi... No, własnie jeszcze nie wiemy. Puszki tak naprawdę miały być przerywnikiem między barfowaniem (panie w mięsnym na widok Z. biegną, by przynieść z zaplecza wątróbkę i serca), więc niby nic takiego się nie stało, ale liczba 24 nieco poraża. Planujemy się wybrać do Kavki, więc i ją uraczymy. Może ona nie będzie grymasiła?

Skoro już o Kavce mowa -  wytresowała sobie Tatę. Prowadzi go do pokoju, w którym ma miski, staje przed komodą (miski stoją na komodzie, żeby Ciri nie wyjadała) i patrzy błagalnie osiągając pożądany efekt, bo Tata ją podnosi i stawia na komodzie. W nagrodę Kavka nadstawia łepetynkę do ucałowania. Od razu nachodzi mnie refleksja co do tego, jak bardzo ustawiamy swoje życie pod koty i jak wiele dla kotów robimy za to, że z nami są:)

Kupiliśmy profesjonalna szczotkę do czesania Kociastych. Z jednej strony jest miękka (czyli taka jak poprzednia szczotka, z która to szczotką Sisi reklamuje dział czystości w TYM sklepie), a drugiej ma druciane zgrzebełko. Gusia leży cała zadowolona z czesania i tylko czasami zerka przez ramię, jakby chcąc mi powiedzieć, abym stosowała raczej miękkie niż druciane. Za to, gdy przeczesałam Sisi... Po jednym razie cała druciana część była zabita włosami. Sisi jednak nie lubi czesania i muszę ja jedna ręka trzymać, a drugą szybciutko czesać. O Małym Misiu nawet nie ma co wspominać - ostatnio nasyczała na szczotkę próbując ja zaatakować;)

4 marca 2010

Piłki z ogonami

Odpowiadając na zdziwienie xmas_eve

Chrypka

Sisi jakoś 2-3 dni temu straciła głos. Zamiast miauczeć, chrypiła, a nawoływanie do zabawy można było usłyszeć tylko przy bardzo natężonym słuchu.

Wczoraj zabraliśmy ją do pana doktora, który po opisaniu przez nas objawów nie zmierzył jej temperatury, nie obejrzał gardła, tylko dał w zastrzyku betamox.

Mam bardzo mieszane uczucia...

2 marca 2010

Wczoraj...

dotarła do nas paczka ze zwierzęcego sklepu. Składała się z 10 kg suchego, 24 puszek mokrego, dwóch piłek z ogonami, szczotki, której chętnie poddała się Gusia i mniej chętnie Sisi (choć Sisi chyba powinna bardziej) i tego, co najbardziej ucieszyło koty, czyli wielkiego kartonu.

Panu kurierowi współczujemy wagi przesyłki.