Czasami tak jest... Było tak też wczoraj. Spacerowaliśmy, a na jezdni leżał duży, piękny, szaro-biały kot w drgawkach. Z. przeniósł go z jezdni na chodnik i kiedy dzwoniłam, by zapytać bardziej doświadczonych, co zrobić z kotem potrąconym przez samochód, kot umarł.
Umarł bez swojego człowieka. Umarł, bo jego człowiek uznał, że dobrze jest, by kot miał "wolność". Wczoraj ten piękny kot nie wrócił do czyjegoś domu. I pewnie innym kotom się to zdarzyło. I wciąż się zdarza...
Często nadużywany cytat z Małego Księcia w tym przypadku nie wydaje się być nadużyciem:
Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.
Odpowiedzialny także za to, że Twój kot odszedł za Tęczowy Most bez Ciebie. Po zderzeniu z autem na jezdni.
15 komentarzy:
Bardzo to smutne ...:((
[*]
Smutne ale jakże prawdziwe :(
To faktycznie smutne, ale nie zgodzę się z cudzysłowem przy słowie wolność. Mieszkam w domu z ogrodem i nie trzymam moich kotów (znajd znikąd) zamkniętych na klucz. Zdaję sobię również sprawę z tego, że nie mogę ich uwiazać w ogrodzie, dla kota płot czy parkan nie jest żadną przeszkodą, aby wyjść do pobliskiego lasu, gdze tyle ciekawych rzeczy się dzieje. Te zwinne jaszczurki, uciekające ptaki czy chrząszcze... I wiem, ze któregoś dnia mogą nie wrócić z jakiejś fascynującej wyprawy, cały czas się tego boję, ale dla mojego dobrego samopoczucia nie mam prawa skazać ich na kilkanaście lat w zamknięciu. Co nie oznacza, że nie oczekuję za każdym razem z niepokojem ich powrotu z eskapady... Każda śmierć jest smutna, bo ostateczna. (Myślisz, że nie szkoda mi upolowanej myszy, przyniesionej mi w prezencie przez dumną kotkę?)
Pozdrawiam gorąco i czekam na dalsze relacje i zdjęcia z życia koteczek.
Aga
A, może wystarczyłoby gdyby kierowca czasami zwolnił widząc przebiegającego kotka,byłam świadkiem jak przyśpieszył,bezsilność i wściekłość długo mnie nie opuszczały,moja kotka żyje w domu ,mieszkam przy głównej ulicy,wiem ,że byłaby szczęśliwsza na wolności,ale jeśli miałoby jej się coś stać!!!!Każde życie jest ważne,trzeba je szanować i uczyć tego dzieci.
Bardzo to smutne i przykre... Miałam niedawno podobną przygodę... Ciągle nie mogę zapomnieć tego kota...
Straszna i smutna jest opisana przez Ciebie historia:-(
Dzisiaj jechałam z moją koteczką do weterynarza. Jak zwykle wzbudzałam zainteresowanie ludzi wokół, zazwyczaj tych, którzy sami mają koty. Zaczepiły mnie dzisiaj 3 osoby i każda z nich miała kota WYCHODZĄCEGO. Czasem jeszcze próbuję ich przekonać, że to zła decyzja, ale oni reagują na to niemal agresją i są przekonani o tym właśnie, że kot powinien mieć wolność. Jedna pani nawet dzisiaj z dumą opowiadała, że jej koteczka jest tak mądra, że nie wychodzi na ulicę. Po czym dodała, że to przez jej doświadczenie, bo już raz została potrącona przez samochód :/
Moje koty nie wychodzą z domu i nigdy wychodzić nie będą. Są 100% domowe, rozpieszczone, nałóżkowe i... bezpieczne!
MOJE KOTY SĄ ŁÓŻKOWE,PARAPETOWE,FOTELOWE.....ACH NIE MIŁABYM MIEJSCA TU I CZASU WYMIENIAC...WSZYSTKIE ,KTÓRE SĄ I PRZYJDĄ JESZCZCZE SĄ Z ULICY ,Z ZAKŁADA PO DRUGIEJ STRONIE ZE SCHRONISKA.....ALE JAK JE ZAMKNĄĆ???...NIE MAM SERCA I MOŻLIWOŚCI...DOM Z OGRODEM....MAM JE PRZYWIĄZAĆ? ZAMKNĄĆ...ONE BUDZĄ MNIE O 4,5 RANO BO JUZ NIE MOGĄ SIE DOCZEKAĆ POWIETRZA....I TARASU I KUMPLI Z ZAKŁADU..TAK CHCIAŁABYM ABY BYŁY TYLKO W MOIM OGRODZIE...ŻAŁUJĘ ,ŻE WYCHODZA....TAK STRACIŁAM JEDNĄ KOTKĘ....PRZEZ PĘDZĄCY SAMOCHÓD NA ULICY Z OGRANICZONĄ PRĘDKOŚCIA DO 40....WIEM ,ZE CIE NIE PRZEKONAM...ALE JAK MIESZKAŁAM W BLOKU MÓJ KOT NIE WYCHODZIŁA ...A PO 14 LATACH WYPROWADZIŁ SIE ZE MNĄ DO DOMU ...I PRZEZ 4 LATA ŻYŁ W OGRODOWYM RAJU....I BYŁO TO PO NIEJ WIDAĆ...POZDRAWIAM I ŻYCZĘ MIŁEGO DNIA:))
HIHIH IALE JA NIESKŁADNIE TO WSZYSTKO NAPISAŁAM:)))
Też ostatnio widziałam przejechanego kota, to było na wsi, gdzie niestety prawie 100% kotów jest wychodzących i co jakiś czas któryś odchodzi za Tęczowy Most... :( Szkoda mi tych kociaków.
Dziękuję za komentarze.
Niestety bardzo prawdziwe - nie chce się wierzyć ilu ludzi nadal puszcza swoje zwierzaki luzem nie przejmując się ich bezpieczeństwem ;(
Pozwolę się nie zgodzić z Twoją opinią, że kot odszedł bez swojego człowieka. To właśnie Wy, którzy nie pozwolili na to aby umierał pomiędzy sznurem samochodów i chcący ratować ostatnie z jego siedmiu żyć - byliście jego. I nawet jeśli trwało to tylko chwilkę to byliście bardziej jego niż ktokolwiek inny w jego sześciu poprzednich życiach.
Pepe,
dzięki.
Prześlij komentarz