Dusza

Kocia społeczność rodzinno-przyjacielska rozrasta się. Kota mają Siostra i jej Mąż, kota ma rodzina Brata Z., koty, aż trzy, mają znajomi, dwa kocurki mieszkają w rodzinie Pani od literatury Pozytywizmu i Młodej Polski, pełno jest blogów o kotach i książek też sporo.

Kocie cwaniaki skuteczne są w osiąganiu tego, czego chcą. Miauczą o jedzenie i gdy domagają się pieszczot. Wskakują na kolana i wówczas nic się nie liczy - tylko kocie czułości, burkanie, podstawiany do głaskania łepek i przymknięte od przyjemności kocie ślepka.

Ojciec Bocheński powiedział, że zwierzęta mają duszę. I pewnie zgodzą się z nim wszyscy dzielący swoje życie z kotami, psami i innymi stworzonkami. Bo jak upierać się, że Twój kot nie ma duszy skoro on ma tyle zainteresowań? Skoro uczestniczy we wszystkim co robisz? Skoro wie, że lubisz jak na Tobie śpi i zasypia na Tobie, a jednocześnie wie, że nie lubisz być budzonym o 6 i budzi Cię w taki sposób, że nie możesz nie wstać? Jak zaprzeczać pojmowaniu rzeczywistości przez Kota, skoro Kot na widok koszyka wystawionego do przedpokoju wchodzi do niego i układa się czekając na rozpoczęcie podróży? Jak negować słowa Ojca Bocheńskiego gdy Twój Kot biegnie do drzwi na dzwięk domofonu, bo wie, że właśnie wracasz z pracy i trzeba Cię należycie przywitać u progu mieszkania?

poniedziałek, 22 października 2007

Komentarz:

nougatina1
2007/10/28 07:04:40
Nie da się zanegować :) Dla mnie najbardziej rozczulające jest to, kiedy jestem chora, a Sissi nie opuszcza wtedy mojego łóżka. Zresztą doskonale wyczuwa, kiedy np. idę do szpitala i nie odstępuje mnie na krok jakieś dwa dni wcześniej.